กำเนิดมนุษย์ โลก

กำเนิดมนุษย์ โลก และจักรวาล

 (ในคัมภีร์พระไตรปิฎก  ขอนำมาแสดงบางส่วนจาก   อัคคัญญสูตร  พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค)

เล่ม ๓ ภาค ๑ - หน้าที่ 151

---ข้อความบางตอนจาก อัคคัญญสูตร

---[๕๖]  ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ  มีบางสมัยบางคราว โดยอันล่วงไปแห่งกาลอันยาวนาน  โลกนี้ก็จะพินาศไป  เมื่อโลกกำลังพินาศอยู่  โดยมากหมู่สัตว์ย่อมวนเวียนไปเกิดในชั้นอาภัสสรพรหม ในชั้น อาภัสสรพรหมนั้น    สัตว์เหล่านั้น มีความสำเร็จได้โดยทางใจ   มีปีติเป็นภักษา  มีรัศมีเอง   ท่องเที่ยวไปได้ในอากาศ  ดำรงอยู่ในวิมานอันแสนงาม  ย่อมดำรงอยู่ได้สิ้นกาลยืดยาวนาน.

---ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ    มีสมัยอีกบางครั้ง    โดยอันล่วงไปแห่งกาลยืดยาวนาน  โลกนี้ย่อมเจริญขึ้น เมื่อโลกกำลังเจริญขึ้น  โดยมากเหล่าสัตว์ ก็จะพากันเคลื่อนจากพวกอาภัสสรพรหม มาสู่ความเป็นอย่างนี้อีกและสัตว์เหล่านั้น  มีความสำเร็จได้โดยทางใจ  มีปีติเป็นภักษา  มีรัศมีเอง ท่องเที่ยวไปในอากาศได้ดำรงอยู่ในวิมานอันงดงาม ย่อมดำรงอยู่ตลอดกาลยืดยาวนาน. 

---ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ  ก็โดยสมัยนั้น แลจักรวาลนี้ก็จะกลายเป็นน้ำไปหมด  มีความมืดมองไม่เห็นทั้งดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ก็ยังไม่ปรากฏ   ดวงดาวนักษัตรก็ยังไม่ปรากฏ  กลางวันกลางคืนก็ไม่ปรากฏ เดือนหนึ่ง กึ่งเดือนหนึ่ง ก็ยังไม่ปรากฏ  ฤดูและปีก็ยังไม่ปรากฏ  หญิงชายก็ยังไม่ปรากฏ หมู่สัตว์ทั้งหลายก็ถึงการนับว่าสัตว์ดังนี้อย่างเดียวกัน. 

---ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ   ในกาลบางคราว โดยอันล่วงได้แห่งกาลยืดยาวนาน  ง้วนดินก็เกิดลอยอยู่บนน้ำ  ปรากฏแก่สัตว์เหล่านั้น     เหมือนน้ำนมสดที่บุคคลเคี่ยวแล้วทำให้เย็นสนิท   แล้วปรากฏเป็นฝาอยู่ข้างบนฉะนั้น    ง้วนดินนั้นได้สมบูรณ์ด้วยสี   กลิ่น  รส  มีสีคล้ายเนยใสอย่างดีและเนยขึ้นอย่างดีฉะนั้น    และได้มีรสอันน่าชอบใจ   เหมือนน้ำผึ้งอันปราศจากโทษ ฉะนั้น. 

---ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ ที่นั่นแล    มีสัตว์บางตนมีชาติโลเล กล่าวว่า  ท่านผู้เจริญ สิ่งที่ลอยอยู่นี้ จะเป็นอะไรดังนี้แล้วเอานิ้วมือช้อนเอาง้วนดินขึ้นมาลิ้มดู เมื่อเขากำลังเอานิ้วมือช้อนง้วนดินขึ้นมาลิ้มอยู่  ง้วนดินที่ได้ซ่านไปทั่ว  ความอยากจึงเกิดขึ้นแก่เขา. 

---ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ สัตว์เหล่าอื่นแลก็ถึงทิฏฐานุคติของสัตว์นั้น  ก็จะพากันเอานิ้วมือซ้อนง้วนดินนั้นขึ้นมาลิ้มดู เป็นคำเพื่อที่จะบริโภค. 

---ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ   เมื่อใดแลที่สัตว์เหล่านั้น  พยายามที่จะเอามือปั้นง้วนดินทำเป็นคำ เพื่อที่จะบริโภค   เมื่อนั้นรัศมีเฉพาะตัวของสัตว์เหล่านั้นก็จะหายไป. 

---เมื่อรัศมีเฉพาะตัวหายไป  พระจันทร์และพระอาทิตย์ก็ปรากฏขึ้นมา    เมื่อพระจันทร์และพระอาทิตย์ปรากฏขึ้นแล้ว    หมู่ดาวนักษัตรก็จะปรากฏ    เมื่อหมู่ดาวนักษัตรปรากฏแล้ว   กลางคืนและกลางวันก็ปรากฏ   เมื่อกลางคืนกลางวันปรากฏแล้ว   เดือนหนึ่ง   กึ่งเดือนหนึ่งก็ปรากฏขึ้น   เมื่อเดือนหนึ่งและกึ่งเดือนหนึ่งปรากฏขึ้นแล้ว    ฤดูและปีก็ปรากฏขึ้น   ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ     ด้วยเหตุเพียงประมาณเท่านี้แล     โลกนี้ก็ย่อมเจริญขึ้นมาอีก.  ฯลฯ

---[๕๘]ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ  ครั้งนั้นแล  เมื่อง้วนดินของสัตว์เหล่านั้นหายไป   กะบิดินก็ปรากฏขึ้น  กะบิดินนั้นปรากฏเหมือนเห็ด  กะบิดินนั้นถึงพร้อมด้วยสี  กลิ่น  รส ได้มีสีเหมือนเนยใส ที่ปรุงอย่างดีหรือเนยขึ้นอย่างดี  และได้มีรสอย่างน่าชอบใจ เหมือนน้ำผึ้งซึ่งปราศจากโทษ ฉะนั้น.   

---ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ  ครั้งนั้นแล  สัตว์เหล่านั้นก็ได้พยายามเพื่อจะบริโภคกะบิดิน   สัตว์เหล่านั้น    บริโภคกะบิดินนั้นแล้ว   มีกะบิดินนั้นเป็นภักษาเป็นอาหารได้ดำรงอยู่ตลอดกาลยืดยาวนาน   ที่มีผิวพรรณทรามกว่า  พวกเรามีผิวพรรณงามกว่าสัตว์เหล่านี้   สัตว์เหล่านี้มีผิวพรรณเลวกว่าพวกเราดังนี้  เมื่อสัตว์เหล่านั้น  ต่างพากันมีมานะเกิดขึ้น เพราะการดูหมิ่นผิวพรรณเป็นปัจจัย กะบิดินก็อันตรธานหายไป เมื่อกะบิดินหายไปแล้ว เครือดินได้ปรากฏขึ้นมา  เครือดินนั้นได้ปรากฏคล้ายผลมะพร้าว ฉะนั้น เครือดินนั้นสมบูรณ์ด้วยสี กลิ่น  รส ได้มีสีเหมือนเนยใสที่ปรุงอย่างดี หรือเหมือนเนยขึ้นอย่างดี ฉะนั้น   และได้มีรสน้ำชอบใจ  เหมือน      น้ำผึ้งซึ่งปราศจากโทษฉะนั้น.

---ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ ครั้งนั้น   สัตว์เหล่านั้นได้พากันพยายามเพื่อที่จะบริโภคเครือดิน  สัตว์เหล่านั้นบริโภคเครือดิน  ได้มีเครือดินนั้นเป็นภักษาเป็นอาหาร  ได้ดำรงอยู่ตลอดกาลยืดยาวนาน.  ฯลฯ

---[๕๙]ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ   ครั้นนั้นแล  เมื่อเครือดินของสัตว์เหล่านั้นสูญหายไปแล้ว ข้าวสาลีซึ่งบังเกิดในที่ที่ไม่ต้องไถ  ไม่มีรำ  ไม่มีแกลบ บริสุทธิ์มีกลิ่นหอม มีเมล็ดเป็นข้าวสารก็ปรากฏขึ้นมา  สัตว์ทั้งหลายก็พากันขนเอาข้าวสาลีชนิดใดมา เพื่อเป็นอาหารมื้อเย็นในเวลาเย็น  ตอนเช้า  ข้าวสาลีชนิดนั้นก็สุกงอกขึ้นมาเทน    และในตอนเช้าสัตว์ทั้งหลายได้พากันขนเอาข้าวสาลีชนิดใดมา เพื่อบริโภคในเวลาเช้า ในตอนเย็น ข้าวสาลีชนิดนั้นก็สุกงอกขึ้นมาแทน   ความบกพร่องไปหาได้ปรากฏไม่. 

---ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะครั้งนั้นแล  เหล่าสัตว์ทั้งหลาย พากันบริโภคข้าวสาลีซึ่งเกิดสุกเองในที่ที่ไม่ต้องไถ  มีข้าวสาลีนั้นเป็นภักษาเป็นอาหาร  ได้ดำรงอยู่ตลอดกาลยืดยาวนาน. ฯลฯ

---[๗๑]ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ บรรดาวรรณะทั้ง ๔ เหล่านี้ วรรณะใดเป็นภิกษุผู้อรหันต์ สิ้น       อาสวะแล้ว  อยู่จบแล้ว   มีกรณียะอันกระทำแล้ว   ปลงภาระได้แล้ว    ตามบรรลุประโยชน์ของตนแล้ว    มีสังโยชน์ เครื่องผูกสัตว์ไว้ในภพสิ้นแล้ว นับแล้ว  เพราะรู้โดยชอบ   วรรณะนั้น ปรากฏว่าเป็นผู้เลิศกว่าวรรณะเหล่านั้นโดยธรรม      หาใช่โดยอธรรมไม่.

---ดูก่อนวาเสฏฐะและภารทวาชะ   ธรรมเท่านั้นประเสริฐที่สุดในหมู่ชนทั้งในทิฏฐธรรมและอภิสัมปรายภพ. 

---ดูก่อนวาเสฏฐะแลภารทวาชะ  แม้สนังกุมารพรหม  ก็ได้กล่าวคาถาไว้ว่า

       

---[๗๒]กษัตริย์เป็นผู้ประเสริฐที่สุด  ในหมู่ชนผู้มีความ  รังเกียจด้วยโคตร  ท่านผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและ  จรณะ  เป็นผู้ประเสริฐที่สุดในหมู่เทวดา และ มนุษย์ดังนี้. ฯลฯ

.........................................................

 ขอขอบคุณแหล่งข้อมูล

 รวบรวมโดย...แสงธรรม

(แก้ไขแล้ว ป.)

อัพเดทรอบที่ 6 วันที่ 24 กันยายน2558